Zapylanie pomidorów w szklarni z poliwęglanu.

Pomidory to jedno z najczęściej uprawianych warzyw w szklarniach w poliwęglanu. W naturalnych warunkach pomidor to roślina samopylna, co oznacza, że jest zapylany pyłkiem z tego samego kwiatu lub z kwiatów rosnących na tej samej roślinie, ewentualnie obok. Warunki klimatyczne panujące w szklarni z poliwęglanu utrudniają naturalne zapylanie, ponieważ nie ma tu deszczu, wiatru i owadów, które naturalnie występują na terenie otwartym. Zapylanie pomidorów to najważniejsza kwestia dla jakości i ilości zbiorów, dlatego warto dodatkowo wesprzeć proces przenoszenia pyłku.

Nowoczesnym i efektywnym sposobem zapylania pomidorów w szklarni lub pod folią jest wykorzystanie pszczół i trzmieli do zapylania, jednak żeby owady chętnie przylatywały do szklarni warto w pobliżu wysiać łąkę kwietną. Łąka kwietna to miejsce, które rozkwita kolorami i życiem w okresie wiosennym i letnim. Pełna jest różnorodnych gatunków roślin kwiatowych, które stanowią prawdziwą ucztę dla pszczół.

Różne gatunki roślin miododajnych na łące kwietnej przyciągają różne gatunki pszczół i trzmieli. Pracowite owady potrafią odwiedzić nawet trzydzieści kwiatów w ciągu minuty. 

Ochrona pszczół

W dzisiejszych czasach populacje pszczół są zagrożone, ze względu na zmiany środowiskowe i utratę siedlisk. Tym istotniejsza jest ochrona łąk kwietnych, które stanowią naturalne źródło pożywienia i schronienia dla pszczół. Sianie kwiatów miododajnych, unikanie stosowania pestycydów i tworzenie obszarów chronionych dla pszczół to tylko kilka sposobów, jak pomóc w ochronie tych ważnych owadów. Współistnienie łąk kwietnych i pszczół to gwarancja nie tylko odpowiedniego zapylania pomidorów, ale również zachowania równowagi w przyrodzie. Dzięki prostym działaniom można chronić te cenne elementy naszego środowiska naturalnego.